ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΣΗ

Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ 2011-2012

Οι μαθητές του ΓΘΡ1 πρότειναν εφέτος για πρώτη φορά να γίνει θεατροποίηση κειμένων που έχουν διδαχθεί στην Κατεύθυνση. Πρόθεσή τους το να νιώσουν βιωματικά ό,τι θεωρητικά έχει ειπωθεί, αφού η ύλη καλύφθηκε έγκαιρα και βρισκόμαστε στις επαναλήψεις. Προστέθηκε ότι θα έπρεπε να συμπεράνουμε επίσης διανοητικά  το τι προσφέρει η εμβάθυνση στους χαρακτήρες και η αποτύπωση των εικόνων μέσω της φυσικής παρουσίας και κίνησης των μαθητών.

Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν το προσδοκόμενο, γιατί τα παιδιά αυτοσχεδίασαν με υπευθυνότητα, και εξέφρασαν ολοκληρωμένη γνώμη με ωριμότητα. -Είχαν παρουσιαστεί από το σύνολο των παιδιών που χωρίστηκαν σε ομάδες πέντε ζωντανά ταμπλό -κείμενα-. Κατόπιν συντάχθηκε το συμπίλημα της συσσωρευμένης εμπειρίας, και υπαγορεύτηκε στους μαθητές, με την υπόδειξη ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί προλογικά ή επιλογικά σε όποια ερώτηση των Πανελληνίων ... και σε κάθε στιγμή ζωής:

H Λογοτεχνία αποσπά από την αθέλητη μοναξιά και εντάσσει σε ένα σπίτι για όλους, αφού θεωρούνται Όλοι καλοί, οπότε χωρούν χωρίς καμία διάκριση.

Η Λογοτεχνία υποστηρίζει τη βίωση της χαράς της ζωής, αποψιλώνοντας τα αρνητικά ασήμαντα, και καθιστώντας ουσιαστική ακόμη και μια ανεπαίσθητη, ειλικρινή και πυκνή, στιγμή.

Η Λογοτεχνία εντείνει το αίσθημα:

 του εντοπισμού της κοινωνικής αδικίας,

του σεβασμού προς τους αγωνιζόμενους,

της απέχθειας προς τους αδικούντες και τα φερέφωνά τους,

 της προσωπικής ορμής που θα αναδείξει τις σημαντικότερες δυνάμεις τού ανθρώπου, σωματικές και ψυχικές, και την ευκαιρία ανάδυσής τους.

Η Λογοτεχνία μυεί:

στην παράδοση, όπου αποκαλύπτει τα δυναμικά χαρακτηριστικά της/

στην επαφή με τη φύση, και την παραδοχή ότι αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υγιούς διαβίωσης/

στο σύνολο των ιδανικών, όπως η αγωνιστικότητα και η φιλαλληλία, γιατί είναι διαχρονικά και αναγκαία και ως προς την επιβίωση και ως προς την ανάταση και ασφαλώς ως προς την εξέλιξη/

στον αληθινό εαυτό, που καθαίρεται όταν αυτοκαθορίζεται, και ολοκληρώνεται όταν πρωταγωνιστεί.

Συμπεραίνουμε δε έμμεσα από τη Λογοτεχνία ότι όλοι οι άνθρωποι αποτελούν πόλο έλξης-δράσης ανάλογα με τις χάρες τους, που αποπνέουν ευγενή συναισθήματα προς ομολόγους, οπότε αυτοί συμπαθούν---συμπάσχουν και εμπνέονται---δημιουργούν.

Δηλαδή η αγάπη νοηματοδοτεί τις υπάρξεις.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Σε ανάμνηση της σχολικής χρονιάς.

Με όλες μου τις  ευχές για τα αυριανά αποτελέσματα, ώστε να ευοδωθούν οι παράλληλοι σκοποί μας.

 Θ. Π.